Political Strategies to Strengthen I.R. of Iran' National Authority by Emphasizing Prioritization of Political Dimensions of National Power

Document Type : research Artichel

Author

Assistant Professor of Political Science, Shahid Chamran University of Ahvaz

Abstract

As the Islamic Revolution was consolidated, the goals of the political system at the national, regional and global levels developed in order to achieve the ambitions of the revolution. Achieving the defined goals, however, was not possible by itself and is not possible, but depends on the extent of the authority of the political system. Authority is the direct product of national power, in other words, the multiple dimensions of national power are the source of national authority. Meanwhile, the political dimension of national power as an intelligent system plays a decisive role in strengthening national authority. In this regard, the main purpose of this study is to formulate political strategies to strengthen the national authority of the Islamic Republic of Iran by emphasizing the prioritization of the components of political power. This study employed a survey method and was done using questionnaires. The statistical population included professors of Shahid Chamran University of Ahwaz, among whom 150 individuals were selected using Sample Power software. Statistical analysis was performed using SPSS software and SWOT method. The results of the analysis show that the quantifiable components of the political dimension of national power, i.e. political legitimacy, political participation, social capital, national cohesion and unity, political trust, political mobilization and soft power are influential upon enhancing national authority of I.R. of Iran. According to SWOT results, the status of the I.R. of Iran's national authority in terms of internal and external environment among the four identified strategies is considered as aggressive strategies.

Keywords


  1. الف. منابع فارسی

    1. احمدوند، شجاع، (1388)، بسیج سیاسی در انقلاب اسلامی و انقلاب ساندینیستی نیکاراگوئه، پژوهشنامه علوم سیاسی، شماره 4.

    2. افتخاری، اصغر، (1380)، اقتدار ملی، جامعه‌شناسی سیاسی قدرت از دیدگاه امام خمینی(ره)، تهران: انتشارات سازمان عقیدتی سیاسی نیروی انتظامی.

    3. بابایی، محمدباقر، (1389) جایگاه سیاست در اقتدار ملی از دیدگاه امام علی(ع)، مجله سیاست دفاعی، دوره 18، شماره 70.

    4. بیرو، آلن، (1367)، فرهنگ علوم اجتماعی، ترجمه باقر ساروخانی، تهران: کیهان.

    5. تاج‌بخش، کیان، (1384)، سرمایه اجتماعی، اعتماد، دموکراسی و توسعه، ترجمه افشین خاکباز و حسن پویان، تهران: شیرازه.

    6. خانی، حسین، (1389)، مؤلفه‌های نظری اقتدار ملی در سیاست خارجی اسلامی با تأکید بر اندیشه‌های امام خمینی(ره)، فصلنامة مطالعات راهبردی، شماره 3 .

    7. دال، رابرت، (1364)، تجزیه‌و‌تحلیل سیاست، تهران: نشر نی.

    8. راش، مایکل، (1377)، جامعه و سیاست، ترجمه منوچهر صبوری، تهران: سمت.

    9. ره‌پیک، سیامک، (1390)، تحکیم اقتدار(راهبردها و روندها)، تهران: دانشگاه عالی دفاع ملی.

    10. شایگان، فریبا، (1387)، بررسی عوامل تأثیرگذار بر اعتماد سیاسی، فصلنامه دانش سیاسی، شماره 7.

    11. عالم، عبدالرحمن، (1378)، بنیادهای عالم سیاست، تهران: نشر نی.

    12. غلامی ابرستان، غلامرضا، (1392)، نظریه اقتدار ملی جمهوری اسلامی ایران، تهران: دانشگاه عالی دفاع ملی.

    13. فوکویاما، فرانسیس، (1386)، پایان نظم: سرمایه اجتماعی و حفظ آن، ترجمه غلام‌عباس توسلی، تهران: شرکت حکایت قلم نوین.

    14. قربانی‌شیخ‌نشین، ارسلان، کامران کرمی و هادی عباس‌زاده، (1390)، قابلیت‌های سرمایه اجتماعی در شکل‌دهی به قدرت نرم، فصلنامه رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی، شماره 27.

    15. کاظمی، علی‌اصغر، (1378)، روابط بین‌الملل در تئوری و عمل، تهران: نشر قومس.

    16. کالینز، جی. ام، (1370)، استراتژی بزرگ (اصول و رویه‌ها)، ترجمه کورش بایندر، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.

    17. گروه مطالعات امنیت، (1387)، تهدیدات قدرت ملی، شاخص‌ها و ابعاد، تهران: دانشگاه عالی دفاع ملی.

    18. متقی، ابراهیم و افسانه رشاد، (1389)، نقش قدرت نرم در گسترش بیداری اسلامی در خاورمیانه، فصلنامه راهبرد دفاعی، شماره 33.

    19. نای، جوزف، (1387)، رهبری و قدرت هوشمند، ترجمه محمدرضا گلشن‌پژوه و الهام شوشتری زاده، تهران: ابرار معاصر.

    20. نوریان، اردشیر، (1393)، جایگاه مؤلفه دفاعی- امنیتی در تحکیم و توسعه اقتدار ملی از منظر امام خمینی و آیت‌الله خامنه‌ای، فصلنامه پژوهش‌های سیاسی جهان اسلام، شماره 10.

    21. وبر، ماکس، (1384)، اقتصاد و جامعه، ترجمه عباس منوچهری، مهرداد ترابی‌نژاد و مصطفی عمادزاده، تهران: انتشارات سمت.

    22. هرسیج، حسین، (1383)، کسری اعتماد سیاسی: ریشه‌ها و راهکارهای مقابله با آن در نظام مردم‌سالاری دینی، فصلنامه مطالعات فرهنگی در دانشگاه آزاد اسلامی، شماره‌های 21 و 22.

    23. هیوود، اندرو، (1389)، مقدمه نظریه سیاسی، ترجمه عبدالرحمان عالم، تهران: نشر قومس.

     

    ب. منابع انگلیسی

    1. Bretzer, Noreen. (2002), How Can Institutions Better Explain Political Trust than Capitals Do, University of Gothenburg, Sweden
    2. Easton, D. (1975). A re-assessment of the concept of political support, British Journal of Political Science, 5(4).
    3. Hooghe, M., & Kern, A. (2017). Social Capital and the Development of Political Support in Europe. In Myth and Reality of the Legitimacy Crisis, Explaining Trends and Cross-National Differences in Established Democracies (pp. 59-75), Oxford University Press.
    4. Jablonsky, D. (1997). National power, Parameters, 27.
    5. Milbrath, L. (1977). Political Participation, Rand McNally College, Publishing Company
    6. Nye Jr, J. S. (1991). Bound to lead: The changing nature of American power, Basic books.
    7. Plano, J. C., & Olton, R. (1988). International Relations Dictionary Longman: U.S.A.
    8.  Putnam, R. (1995) Bowling Alone; America's Declining Social Capital, Journal of Democracy, 6(1).
    9. Suofeng,Huang, (1992), Comprehensive National Power Studies, Chinese Academy of Social Sciences Press.