مقاله پژوهشی: شناسایی و دسته‌بندی بازیگران اصلی جنگ‌های زمینی احتمالی آینده در منطقه شرق و جنوب شرق ج.ا.ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای دانشگاه صنعتی مالک اشتر و مربی دانشگاه امام علی(ع)

2 دانشیار دانشگاه صنعتی مالک اشتر

3 استادیار دانشگاه فرماندهی و ستاد آجا

4 استادیار دانشگاه صنعتی مالک اشتر

چکیده

یکی از ویژگی­‌های جنگ­‌های آینده، تکثر در بازیگران و نیروهای نظامی درگیر در جنگ است. بازیگر عبارتست از گروه، حزب یا کشوری که بتواند اهداف سازمان و یا کشور دیگری را تحت تأثیر قرار دهد، بنابراین بازیگران جنگ آینده، کنشگرانی هستند که مستقیم یا غیرمستقیم در جنگ آینده علیه ج.ا.ایران شرکت می­‌کنند. تحلیل بازیگر، مجموعه­‌ای از روش‌هاست که بتوانند بازیگران یک فعالیت مشارکتی و اجتماعی را به­‌شکل نظام‌­مند شناسایی و تحلیل نمایند و برگزاری کارگاه­‌های مشورتی با گروه‌­های همگن و مصاحبه با خبرگان از روش­‌های تحلیل بازیگر می­‌باشد که مورد استفاده قرار گرفته است؛ تحقیق کاربردی پیش­‌رو با رویکرد کیفی و با هدف شناسایی و دسته­‌بندی بازیگران اصلی، تعیین نقش و روابط درونی و بیرونی آن‌ها در مناقشه و جنگ زمینی احتمالی آینده در منطقه شرق و جنوب شرق کشور، با توجه به روندهای موجود انجام گرفته است. بازیگران اصلی در پنج دسته قدرت­‌های مداخله‌­گر و رقیب، گروه­‌های ضدسیستمی تهاجمی فراملی و فروملی و تجزیه­‌طلبان طبقه­‌بندی گردیده و سپس نقش بازیگران و روابط بین آن‌ها مشخص شد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Identification and Classification of the Chief Actors of Future Possible Ground Wars in the East and South-East Regions of I.R. of Iran

نویسندگان [English]

  • Seyyed Alireza Ghazi-Mirsaeed 1
  • Hamidreza Fartookzadeh 2
  • Hossein Valivand Zamani 3
  • Seyyed Asghar Jafari 4
  • Abolfazl Bagheri 4
1 PH.D student at Malek Ashtar University of Technology and coach of Imam Ali University
2 Associate Professor Malek Ashtar University of Technology
3 Assistant Professor at the Command and Command Headquarters of the Islamic Republic of Iran
4 Assistant Professor Malek Ashtar University of Technology
چکیده [English]

One of the future wars features is the multiplicity of actors and military forces involved in the war. An actor is a group, party or country that can affect the aims of an organization or another country; therefore, the actors of the future war are activists who take part directly or indirectly in the future war against Iran. Actor analysis is a set of methods that can systematically identify and analyze actors of collaborative and social activities, and organizing consultative workshops with homogeneous groups and interviewing experts are actor analysis methods that have been used. Thus, this applied research has been conducted according to the existing trends with a qualitative approach and an aim of identifying and categorizing the chief actors, determining their role and their internal and external relations in the possible future controversy and ground war in the East and South East regions of the country. The key actors are classified into five groups: Intervening and rival powers, transnational, sub-national, and separatist aggressive anti-system groups. Then, the role of the actors and the relationship between them were determined.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Future war
  • Actor Analysis
  • Southeast Security of Iran
  • War Actors

مراجع

الف. منابع فارسی
1. احمدى‌پور، زهرا، طهمورث حیدرى و اکبر میرجلالى، (1390)، تبیین عوامل ناامنی در جنوب شرق ایران، فصلنامه مطالعات امنیت اجتماعى، شماره 27.
2. حیدری، محمد و سهراب انعامی­ علمداری، (1391)، ژئوپلیتیک مرز و الگوی مدیریت و کنترل مرزهای شرقی، فصلنامه ژئوپلیتیک، سال هشتم، شماره سوم.
3. رشید، غلامعلی، غلامرضا محرابی، فتح‌ا... کلانتری، شهرام شجاعی و داوود زنجانی، (1393)، واکاوی الگوی حاکم بر جنگ آینده و مقایسه آن با جنگ هشت‌‌ساله و جنگ‌های اخیر، فصلنامه راهبرد دفاعی، سال دوازدهم، شماره 48.
4. سیفی، عبدالمجید، ناصر پورحسن، (1395)، موازنه همه­‌جانبه و ائتلاف‌سازی عربستان سعودی در قبال ج.ا.ایران، فصلنامه تحقیقات سیاسی بین‌المللی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا، شماره 26.
5. فریدمن، جورج، (1394)، ایران،عربستان و توازن قدرت در خاورمیانه، ترجمه مؤسسه راهبردی اشراف، قابل دسترسی در: www.eshraf.ir6. فیروزنیا، قدیر، بهروز قرنی­آرانی، (1394)، به­‌کارگیری تحلیل بازیگران در فرایند ساماندهی نظام مدیریت و برنامه­ریزی توسعه روستایی، فصلنامه پژوهش‌­های روستایی، دوره 6، شماره 4.
7. قاسمی، فرهاد، بهرام عین­‌الهی­ معصوم، (1395)، شکل­‌گیری گروه­‌های ضدسیستمی در شبکه ژئوپلیتیک، فصلنامه جهان اسلام، دوره 4، شماره 8.
8. کلانتری، فتح­‌الله، (1395)، تدوین راهبردهای کلان جنگ ترکیبی، فصلنامه راهبرد دفاعی، سال چهاردهم، شماره 55.
9. گریفیتس، مارتین، (1388)، دانشنامه روابط بین­‌الملل و سیاست جهان، ترجمه علیرضا طیب، تهران، چاپ دوم، نشر نی.
10. محبوبی، قربانعلی و همکاران، (1392)، حضور نیروهای نظامی خارجی در افغانستان و گسترش افراط­‌گرایی فرقه­‌ای در پاکستان (2001 تا 2011)، فصلنامه مطالعات جهان اسلام، سال دوم، شماره اول.
11. محرابی، علیرضا و محمد اقتدارنژاد، (1393)، مدل تبیینی ژئوپلیتیک پاکستان در حوزه رقابت و همکاری با ج.ا.ایران (با تأکید برموقعیت و نقش آفرینی منطقه­‌ای) مطالعات شبه قاره، شماره 20.
12. محمدحسینی، مسعود، عباس علیپور، (1391)، سنجش تهدیدهای امنیتی در جنوب شرق ایران، مجله سیاست دفاعی، سال بیستم، شماره 78.
13. منطقی، منوچهر، امیرعلی سیف­‌الدین، محسن اکبرپور شیرازی و علی زارع میرک­‌آباد، (۱۳۹۳)، بررسی جایگاه تحلیل بازیگر در مطالعات آینده‌­پژوهی، اولین کنفرانس بین­‌المللی ابزار و تکنیک­‌های مدیریت، تهران، مؤسسه اطلاع‌رسانی نارکیش.
14. میررضوی، فیروزه، (1393)، ریشه تنش­‌های مکرر  میان ایران و پاکستان، مؤسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات ابرار معاصر تهران.
15. میرکوشش، امیرهوشنگ و محمدمهدی مظاهری، (1392)، تبیین ژئوپلیتیکی مناقشه قومی در بلوچستان پاکستان، فصلنامه پژوهش­‌های راهبردی سیاست، سال اول، شماره 4.
16. شفیعی، نوذر، صدیف عطائی و مهرداد پهلوانی، (1392)، تأثیر حضور آمریکا در افغانستان بر امنیت ملی ج.ا.ایران با تأکید بر واقع­گرایی تهاجمی (2012-2001)، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 81.
 
ب. منابع انگلیسی
Borum, Randy, (2011), Radicalization into Violent Extremism I: a Review of Social science Theories, Journal of Strategic Security, volume 4, issue 4.
Bowie, C. J., Haffa, R. P., Mullins, R. E, (2003), Future War: What Trends in America’s Post-Cold War Military Conflicts Tell Us About Early 21st Century Warfare, Northrop Grumman Corporation, USA.
Bryson, John M, (2003), What To Do When Stakeholders Matter: A Guide to Stakeholder Identification and Analysis Techniques, presented at the National Public Management Research Conference, (9-11 October 2003), The Georgetown University Public Policy Institute, Washington, D.C.
Buzan, Barry, & Ana G. Pelaez, (2009), International Society and the Middle East: English School Theory at the Regional Level, New York: Palgrave Macmillan.
Cerny, Philip G. The New Security Dilemma: Divisibility, (October 2000), Defection and Disorder in the Global Era, Review of International Studies, vol. 26, no. 4.
Cordesman, Anthony H, (July 2015), 21st Century Conflict: From Revolution in Military Affairs (RMA) to Revolution in Civil-Military Affairs (RCMA).
Currie, Russell R, Seaton, Sheilagh, Franz Wesley, (2009), Determining Stakeholders for Feasibility Analysis, Annals of Tourism Research, Vol. 36, No. 1.
Gulm, Julie, (2015), Saudi Arabia's Youth Unemployment Problem among King Salman's Many New Challenges after Hunter, Shireen, (2014), The Roots of Recurring Iranian-Pakistani Tensions, Published by the Lobi log Foreign policy, Published on October 23.
Schulz, Martin, (2017), The Middle East’s future: US, Saudi Arabia and ISIS, three key players. German Politicsmeanspolitics.
Clarke, T., Clegg, S, (1998), Changing Paradigms: the Transformation of Management Knowledge for the 21st Century. Harper Collins, London
Freeman, R. E, (2010), Strategic management: A stakeholder approach. Basic Books, New York.
Friedman, Andrew & L Miles, (2006), Stakeholders: theory and practice, Oxford University Press.
Frooman, J., (1999). Stakeholder influence strategies. Academy of Management Review.
Grimble, R., Wellard, K, (1997), Stakeholder methodologies in natural resource management: a review of concepts, contexts, experiences and opportunities. Agricultural Systems.
Hermans, L. M., & Thissen, W. A, (2009), Actor analysis methods and their use for public policy analysts.European Journal of Operational Research.
Hermans, L., Kwakkel, J., Thissen, W., Koppenjan, J., & Bots, P, (2010), Policy analysis of multi-actor systems. The Hague: Lemma.
Horisch, Jacob, Freeman, R. Edward, Schaltegger, Stefan, (2014), Applying Stakeholder Theory in Sustainability Management: Links, Similarities, Dissimilarities, and a Conceptual Framework, Organization & Environment, published online, DOI: 10.
Jepsen, Anna Lund; Eskerod, Pernille, (2009), Stakeholder Analysis in Projects: Challenges in using current guidelines in the real world, International Journal of Project Management.
Johnson, N, Lilja, N, Ashby, J A & Garcia, J. A, (August 2004), The practice of participatory research and gender analysis in natural resource management. InNatural Resources Forum (Vol. 28, No. 3, Blackwell Publishing Ltd.
Mitchell, R.K., Agle, B.R., Wood, D.J, (1997), Toward a theory of stakeholder identification and salience: defining the principle of who and what really counts. Academy of Management Review.
Reed, M. S., Graves, A, Dandy, N, Posthumus, H, Hubacek, K., Morris, J Stringer, L. C, (2009), Who’s in and why? A typology of stakeholder analysis methods for natural resource management.Journal of environmental management.
Ramos, Jorge, Santos, Miguel N, Whitmarsh, David, Costa Montei, Carlos, (2011),Stakeholder Analysis in the Portuguese Artificial Reef Context, Winners and losers, Brazilian Journal of Oceanography, 59 (special issue CARAH).
Mitroff, I. I, (1983), Stakeholders of the organizational mind. San Francisco: Jossey-Bass.

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار