ارائه الگوی بومی سرمایه اجتماعی در ارتش ج.ا.ایران

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته دکتری سیاستگذاری عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

2 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد ریاضیات دانشگاه محقق اردبیلی

3 دانش‌آموخته مقطع دکتری مدیریت دولتی دانشگاه تربیت مدرس و عضو هیات علمی دانشگاه افسری امام علی(ع)

چکیده

سرمایه اجتماعی از عوامل اثرگذار بر توسعه سازمان‌ها است و بستر مناسبی را برای توانمندسازی و بهره‌وری نیروی انسانی فراهم می‌آورد. بهره‌گیری از سرمایه‌های دیگر سازمان­ها نیز در پرتو ارتقای این سرمایه امکان‌پذیر است. ارتش ج.ا.ایران (آجا) به‌عنوان یک سازمان دارای قدمت، نظام‌مند و عقلایی، به‌منظور ارتقای وضعیت موجود سرمایه اجتماعی خود، در گام اول نیازمند طراحی الگوی بومی سرمایه اجتماعی است تا بر مبنای یافته‌های این الگو در گام دوم به شناسایی وضعیت موجود و سپس وضعیت مطلوب سرمایه اجتماعی بپردازد. هدف این پژوهش ارائه الگوی بومی سرمایه اجتماعی در آجا است. این تحقیق به لحاظ هدف، از نوع کاربردی، به لحاظ رویکرد، کیفی و به لحاظ روش، توصیفی - تحلیلی است. جامعه آماری آن شامل تعداد 20 نفر از خبرگان آجا است که از نیروهای چهارگانه آجا و متناسب با تجربه و تخصص موردنیاز، به شکل قضاوتی انتخاب شدند. ابزار اصلی گردآوری داده در این پژوهش، منابع کتابخانه‌ای و داده‌های میدانی (دیدگاه خبرگان در تکنیک دلفی) است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد؛ الگوی سرمایه اجتماعی در آجا، در بعد ساختاری شامل 5 مؤلفه و 20 شاخص، در بعد شناختی شامل 5 مؤلفه و 19 شاخص و در بعد ارتباطی، شامل 4 مؤلفه و 17 شاخص و درمجموع 14 مؤلفه و 56 شاخص است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Presenting an Indigenous model of social capital in the army of the Islamic Republic of Iran

نویسندگان [English]

  • Seyed Mehdi Hoseini Golafshani 1
  • Amin Razani 2
  • Asghar Mohammadi Fateh 3
1 PhD in public policy; Islamic Azad University Science and Research Unit
2 Master's student in mathematics at Mohaghegh Ardabili University
3 PhD in public administration from Tarbiat Modares University and a member of the academic staff of Imam Ali Officers University
چکیده [English]

Social capital is one of the factors affecting the development of organizations and provides an appropriate platform for empowerment and productivity of human resources. Utilization of other organizational capital is also possible by the help of the promotion of this capital. The Army of the Islamic Republic of Iran (AJA) as an ancient, systematic and rational organization, in order to improve the current status of its social capital, in the first step needs to design a native model of social capital, based on the findings of this model in the second step to identify the current situation and Then pay the favorable condition of social capital. The purpose of the present study is to elaborate the indigenous model of social capital in AJA. This research is applied research and uses qualitative methods (descriptive-analytical). Its statistical population includes 20 AJA experts who were selected from the four AJA forces in accordance with the required experience and expertise by the judgment sampling. The data gathered with library data and field data (experts' view on Delphi technique). Research findings show that the social capital model in AJA has 5 components in the structural dimension, 5 components in the cognitive dimension and 4 components in the communication dimension and a total of 56 indicators.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Army of the Islamic Republic of Iran (AJA)
  • Indigenous model of social capital
  • Structural dimension
  • Cognitive dimension
  • Communication dimension
  1. الف. منابع فارسی

    1. امام خامنه‌­ای(مدظله‌­العالی)، مجموعه بیانات، قابل دسترسی در: www.khamenei.ir

    2. اختر محققی، مهدی و کامران، فریدون (1397). بررسی تأثیر مطبوعات بر وضعیت‌ سرمایه اجتماعی دانشجویان ایران و فرانسه (بر پایه اعتماد اجتماعی)، فصلنامه تحقیقات رسانه، سال 3، شماره 1.

    3. تاج‌بخش، کیان (1384). سرمایه اجتماعی (اعتماد، دموکراسی و توسعه)، تهران: انتشارات شیرازه.

    4. ثمنی، محمد؛ شیرزاد کبریا، بهارک و محمودی، امیرحسین (1399). تدوین الگوی توسعه سرمایه اجتماعی در دانشگاه‌ها، پژوهشنامه متین، سال 22، شماره 86.

     5. جعفرى، محمد؛ شریف‌زاده، فتاح؛ قربانی زاده، وجه‌اله؛ رضایی منش، بهروز و دل‌خوش کسمایى، ابوالقاسم (1391). الگوى سرمایه اجتماعى، ابعاد و شاخص‌های آن در کلانتری‌‌هاى تهران بزرگ، فصلنامه پژوهش‌های مدیریت انتظامى، سال 7، شماره 3.

    6. رحمان­پور، لقمان (1382). مدیریت سرمایه اجتماعی، رویکردی اثربخش در مدیریت منابع انسانی، فصلنامه مدیریت و توسعه. سال 19، شماره 3.

    7. رضایی­‌منش، بهروز و پور بهروزان، علی (1397). طراحی الگوی سرمایه اجتماعی مبتنی بر تعالیم دینی، فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت اسلامی، سال 26، شماره 3.

    8. شهرام‌نیا، سیدامیرمسعود؛ حسین، مهدیان، فلاحی، فریبرز و رهبر قاضی، محمود رضا. (1395). بررسی رابطه‌ بین سرمایه ‌اجتماعی و قدرت نرم در مقابله با تهدیدهای ج.ا.ایران موردمطالعه: استادان دانشگاه‌های ارتش ج.ا.ایران، فصلنامه راهبرد دفاعی، سال 14، شماره 54.

    9. طالب‌­پور، اکبر و بسطامی­‌نژاد، محمود (1399)، طراحی الگوی توسعه ایران با استفاده از روش دلفی. فصلنامه جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه، سال 9، شماره 2.

    10. عابدینی علی، زارعی متین، حسن و عابدینی، حسین (1398)، تبیین الگوی سرمایه اجتماعی بر اساس اندیشه مقام معظم رهبری(دامت­‌ظله)، فصلنامه مدیریت اسلامی، دوره 27، شماره 1.

    11. فدایی تهرانی، افسانه؛ سلیمی، مهدی؛ مست حفظیان، مینا و عروف‌زاد، شهرام (1399). ارائه الگوی پارادایمی توسعه سرمایه اجتماعی در سازمان‌های ورزشی با رویکرد کیفی داده‌بنیاد، فصلنامه مدیریت فرهنگ‌سازمانی، سال 18، شماره 3.

    12. فوکویاما، فرانسیس (2003). سرمایه اجتماعی و حفظ آن، ترجمه: غلام عباس توسلی، (1385). تهران: انتشارات حکایت قلم نوین.

    13. فقیه، محمدعلی؛ سیدنقوی، میرعلی؛ قربانی­­زاده، وجه­الله و واعظی، رضا (1397). الگوی توسعه سرمایه اجتماعی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال 9، شماره 2.

    14. کلمن، جیمز (1390). بنیادهای نظریه اجتماعی، ترجمه: منوچهر صبوری، تهران: انتشارات نی.

    15. ﻣﻮﻻﺋﯽ آراﻧﯽ، مهدی و باقری کنی، مصباح‌الهدی (1395). ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻮاﻣﻞ جهت دهنده‌ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اﺟﺘﻤﺎعی در دوران دﻓﺎع ﻣﻘﺪس، فصلنامه مدیریت اسلامی، سال 24، شماره 2.

    16. محمدی فاتح، اصغر؛ و کریمی، حمید (1399). طراحی الگوی اندیشه مقام معظم فرماندهی کل قوا درباره آمادگی دفاعی نیروهای مسلح. فصلنامه علمی مطالعات بین‌رشته‌ای دانش راهبرد. سال 6، شماره 3.

    17. نصیرپور، غلامرضا و شیخ ویسی، یاسر.(1392). تأثیر سرمایه اجتماعی بر میزان عملکرد کارکنان سازمان‌های نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر اعتماد، مشارکت و شبکه روابط متقابل اجتماعی، فصلنامه علوم و فنون نظامی، سال 9، شماره 26.

    18. هاشمی، سیدحامد؛ ابراهیم­پور ازبری، مصطفی و قنبری، مسعود (1393). الگوی ارتقای رفتار شهروندی سازمانی بر اساس سرمایه اجتماعی و سلامت سازمانی. مطالعات مدیریت راهبردی، سال 20، شماره 8

     

    ب. منابع انگلیسی

    1. Abdul Hakim, R.(2010). The Relationship Between Social Capital and Quality of Life Among Rural Households in Terengganu Malaysia. International Journal of Sustainable Development, 5 (1).
    2. Ekemen, A.M and Sesen, H. (2020). Dataset on Social Capital and Knowledge Interation in Project Management, Journal of Pre-Proof. DIB 105233.
    3. Freeland-Fisher, J. (2019). Networks of support and opportunity: Exploring innovative relationshipcentered designs. San Mateo, CA: Christensen Institute. Presentation to Bill & Melinda Gates Foundation.
    4. Hamdan,H. Yusof, F.& Azziyati Marzukhi,M. (2020). Social Capital and Quality of Life in Urban Neighborhoods High Density Housing. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 153 (21).
    5. Jackson, M. O. (2019). A typology of social capital and associated network measures. Social Choice and Welfare,org/10.1007/s00355-01189-3.
    6. Makridis, C.A and Wu, C (2021). How social capital helps communities weather the COVID-19 pandemic. Plos One 16 (9): e0258021. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0258021
    7. Peter, C. (2020). Defining and Measuring Social Capital for Young People. Prosperity. New York: Free Press. available at: www.search-institute.org
    8. Vynke, V. De Clercq, B. Stevens, V. Costongs, C. Barbareschi, G. Jonsson, S. H. Curvo, S. D. Kebza, V. Currie, C, & Maes, L. (2013). Does neighbourhood social capital aid in leveling the social gradient in the health and well-being of children and adolescents? A literature review. BMC Public Health, 13 (5).