مقاله پژوهشی: عملگرایی راهبردی در روابط جمهوری اسلامی ایران و روسیه

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

1 استاد دانشگاه تهران

2 استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

3 دانشجوی دکترای مدیریت راهبردی دانشگاه عالی دفاع ملی

4 رئیس گروه مطالعاتی در مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی

چکیده

روسیه از جمله بازیگران سیاست بین‌الملل است که در شکل‌بندی‌های قدرت نظام جهانی به‌عنوان نیروی تأثیرگذارـ تأثیرپذیر ایفای نقش می‌نماید. درک روابط ج.ا.ایران و روسیه در چارچوب همکاری‌های راهبردی، نیازمند شناخت نگرش جهانی و منطقه‌ای بازیگران است. ج.ا.ایران مانند روسیه با الگوی توزیع قدرت در سیاست جهانی مخالفت دارد. در چنین شرایطی این پرسش را می‌توان مطرح کرد که همکاری‌های ایران و روسیه دارای چه ویژگی‌هایی می‌باشد؟ به‌نظر نگارندگان، عملگرایی راهبردی به‌عنوان محور اصلی روابط ج.ا.ایران و روسیه در حوزه‌های مختلف جغرافیایی تحلیل می‌گردد. تحقق این امر، نیازمند «ائتلاف‌سازی»، «بی‌طرف‌سازی راهبردی»، «همکاری‌های راهکنشی» و «موازنه‌سازی ساختاری» با بازیگرانی مانند روسیه می‌باشد که دارای رویکرد ژئوپلیتیکی در الگوهای کنش همکاری‌جویانه و یا رقابتی در سطح بین‌المللی می‌باشند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Strategic Pragmatism in I.R.Iran– Russia Relations

نویسندگان [English]

  • Ebrahim Mottaghi 1
  • Zohreh Postinchi 2
  • Saeed Mojaradi 3
  • Amir Hayat Moghadam 4
1 Professor, University of Tehran
2 Assistant Professor Islamic Azad University, Rouden Branch
3 PhD Student of Strategic Management at Supreme National Defense University
4 Head of the Study Group at the Defense Strategic Research Center
چکیده [English]

Russia is one of the international policy player and its role is important in the formation of power global system. Realizing Iran – Russia relation in strategic cooperation framework require to realizing global and regional players outlook. Iran and Russia opposite with power distribution pattern in global policy. In this situation, there is the question that what are the characteristics of Iran – Russia cooperation? In our view, strategic pragmatism could analyze as main axis of their relations. For achieving this purpose, we must do such actions, building coalition, strategic neutralization, tactical cooperation’s and constructional balancing with international players such Russia.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Defensive Cooperation
  • Strategic Pragmatism
  • Building Coalition
  • Competitive Practice

مراجع

  1. الف. منابع فارسی

    1. بیلینگتون، جیمز (1385)، روسیه در جستجوی هویت خویش، ترجمه مهدی سنایی، تهران، ایراس.

    2. زادوخین، آ.گ (1384)، سیاست خارجی روسیه: خودآگاهی و منافع ملی، ترجمه مهدی سنایی، تهران، مؤسسه ابرار معاصر.

    3. سجادپور، محمدکاظم (1374)، گسستگی هویت در جمهوری‌های بازمانده از شوروی، فصلنامه آسیای مرکزی و قفقاز، شماره 9.

    4. فریدمن، رابرت (تابستان 1381)، روابط روسیه و ایران در دهه 1990، ترجمه داوود رضایی، فصلنامه سیاست خارجی، سال 16، شماره 2.

    5. کرمی، جهانگیر (1384)، تحولات سیاست خارجی روسیه، تهران، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.

    6. کولایی، الهه (1384)، ایران و روسیه در دوران ریاست جمهوری خاتمی، فصلنامه سیاست خارجی، سال نوزدهم.

     

    ب. منابع انگلیسی

    1. Baidatz, Y (July 2001), “Bashar’s First Year: From Ophthalmology to a National Vision”, The Washington Institute for Near East Policy, Policy Focus, No 41.
    2. Baklitsky, Andrey (April 2013), Why Western Competitors’ Change?, PIR Center, Vol.3, No.4.
    3. Bayman, Daniel and Other’s (2001), Security Policy after Revolution, Santa Monica, Rand.
    4. George, Alexander (1979), “Case Studies and Theory Development: The Method of Structured Focused Comparison”, in: P.O. Lauren (ed.), Diplomacy: New Approaches in History. Theory and Policy. New York, The Free Press.
    5. Hansen, B (2000), Unipolarity and the Middle East, Richmond, Curzon.
    6. Ivanov, Igor (2002), The New Russian Diplomacy, Washington D.C, Brooking.
    7. Legrold, Robert (Oct-Dec 2006), “US- Russian Relation”, Russia in Global Affairs, Vol 4, No 4.
    8. Layne, C (2006), “The Unipolar Illusion Revisited: The Coming End of the United States” Unipolar Moment”, International Security, Vol31, No 2.
    9. Rees, W. and Aldrich, R.J (2005), “Contending Cultures of Counterterrorism: Transatlantic Divergence or Convergence?, International Affairs, Vol81, No 5.

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار